Berneński pies pasterski, krótkowłosy odpowiednik sennenhunda, jest wspaniałym dodatkiem do każdego domu. Są lojalne, czułe i niezwykle niezależne. Ich wysoki poziom energii jest stosunkowo niski, co czyni je doskonałymi zwierzętami dla rodzin, które chcą mieć psa łagodnego w stosunku do dzieci i innych zwierząt. Mają jednak tendencję do bycia niezdarnymi i często się gubią. Ponadto są podatne na chorobę von Willebranda.
Zachęcamy do zapoznania się z materiałem, który powstał przy współudziale
Berneńskie psy pasterskie to rasa psów w typie sennenhunda
Berneński pies pasterski to piękny, uroczy olbrzym. Choć nie ma własnego programu telewizyjnego, berneńczykom udało się dokonać kilku imponujących wyczynów. Jeden berneńczyk, Bella, uratował dom swojego właściciela Chrisa Larocque’a przed spaleniem, a inny berneńczyk, Nico, uratował dwie osoby przed prądem morskim w Kalifornii. Inny słynny berner, Izzy, uciekł przed dzikimi pożarami w październiku 2017 roku.
Są niezdarne
Chociaż berneński pies pasterski ma wspaniałą osobowość, rasa ta ma pewne poważne problemy zdrowotne. Ich długość życia jest znacznie krótsza niż w przypadku wielu innych ras, a wiele z nich umiera z powodu dziedzicznych chorób serca, raka i padaczki. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o zdrowiu berneńczyków. W Internecie można znaleźć kilka filmów, które mogą pomóc w szkoleniu berneńczyka. Pamiętaj jednak, aby oglądać je uważnie, ponieważ berneńczyki nie należą do najłatwiejszych ras.
Obficie się gubią
Podobnie jak wiele innych psów, berneńskie psy pasterskie obficie się gubią. Ponieważ są dwuwarstwowe, zrzucają włos przez cały rok. Aby ich sierść była jak najgrubsza i jak najbardziej lśniąca, berneńczyki zrzucają podszerstek. Jednak codzienne szczotkowanie i pielęgnacja mogą pomóc w kontrolowaniu tego procesu. Jeśli Twój pies nagle zaczyna lub przestaje zrzucać sierść, należy udać się do lekarza weterynarii.
Są podatne na chorobę von Willebranda
To zagrażające życiu zaburzenie może pojawić się u szczeniąt lub w późniejszym okresie życia. Choroba ta jest podobna do choroby Lou Gehriga u ludzi i powoduje osłabienie tylnych kończyn. Berneńskie psy pasterskie są szczególnie podatne na to schorzenie. Niestety, nie ma lekarstwa na chorobę von Willebranda, choć objawy można kontrolować za pomocą suplementów diety i transfuzji krwi przed operacją.
Potrzebują dużego podwórka
Aby być szczęśliwym i zdrowym, berneńskie psy pasterskie potrzebują ogrodzonego podwórka z dużą ilością miejsca do biegania i zabawy. Ze względu na ich bardzo aktywną i drapieżną naturę, berneńczyki nie lubią pozostawać same przez dłuższy czas. Będą szczekać na ptaki, aby się nie nudzić, i chętnie eksplorują podwórko. Potrzebują co najmniej 30 minut energicznego ruchu dziennie, a duże podwórko pomoże im to osiągnąć.
Podobne
